Genera equorum

horsereunions

Agricolae equis eget, qui onera gravia trahere possunt. Milites equis egent qui cito decurrere possunt et viscera habere, dum cursores macilentus, nervosi equi celeriter conciti possunt. Equi “selective educati” in annis his et aliis metis obviam fuerunt. Equi masculi et feminae cum notis desideratis in fetura selectiva parantur. Collo lato, cruribus brevibus, caput ingens, Mongolici equi parvi sed validi erant. Obedientes, iracundi, frigori pugnae accommodati. Equi tantum ad vespertiliones, raro in onere adhibebantur. In saxosis locis boves ad bona trahenda et transportanda adhibebantur, sed in gramine et arena cameli praeferebant. Iuvenes Mongoli vehi didicerunt cum circiter quinque annos nati essent.

Equus parit

Equi in tria genera dividuntur: gravis, levis, mannis. Equorum genera sunt circiter CCL. Falabellae Argentinae equi minimi sunt (12 ad 40 pollices et minus quam 150 pondo pendunt). Non semper patet utrum artificum speluncae prehistoricae punctis et lineis in animalibus hauserint repraesentationes symbolicae vel accuratae. Maculae similes repertis equis in vena Appaloosa in pluribus imaginibus equorum conspici possunt. Maculae in his equis diu significabant. “Quamvis tunicae maculosae solum in paucis modernis equis accidere putantur, genotypum saepe apparuit in DNA examen ossium equinum a Pleistocene aeram Europae occidentalis”, secundum National Geographicam (2.6 decies centena millia ad 11.700 annos).

“Credo equi maxime domesticum animal in historia” Ludovicus Orlando, professor archaeologiae hypotheticae in museo Danico historiae naturalis in Universitate Copenhagen, nuntiavit Washington Post. “Sine equis, alia belli historia, ac propterea hominum historia.” Priores duces, qui equites, currus et equites, ut Alexandro Magno utebantur, referebat. The Washington Post’s Ben Guarino dixit “gallini nos pascebant et canes nos comitabantur.” Equi vero permiserunt homines celerius et longius se movere, non solum fetus nostros, sed etiam ideas nostras et humanitates in novas terras propagantes. [Washington Post, April 27, 2017] [Source: Ben Guarino]

Equi Arabici sunt equi qui in Arabia orti sunt.

Arabici equi antiquissimi in mundo nascuntur dignoscitur, ut auctor est. Celeres sunt et incredibiles patientiam habent. Generosos, qui sunt eorum posteri, dominantur tam equi currendi quam centum milliaria longa stadia. Equorum guttura arcuata et colla superba per magnam arteriam permittunt, eisque uentum bibant. [Jennifer Lee Carrell de Magazine Smithsonian] “Arabes ab aliis equis distincti videntur, sicut principes et reginae fairytales a rusticis differunt,” Jennifer Lee Carrell in commentariolo Smithsoniano scripsit. Cygnus curvas in collo habent, et altam caudam portant. Capita eorum exquisite excisa sunt et facies eorum late malarum sparsae sunt, saepe jululae appellatae, quae in rostrum deprimunt satis delicati poculi poculi tea.

Arabes saepe equi ingentes sunt. Crura eorum dura sunt, ossa eorum longae sunt, et umeri eorum recta. Equus perfectus, secundum Arabes, debet habere collum lunatum et nasum parvum satis aptum in poculum tea. Arabes interdum comitatus erant. Cum comitatu adortus aut eques in hostes impetum fecit, conscendi consuerunt. Aliquando equi pretiosi sua tabernacula dabantur.

Equi Arabici, secundum mythologiam, reddiderunt tempore reginae Shebae, qui regem Salomoni dedisse affirmat. Bedouini Arabes primos ediderunt, ut citato arena transirent, ari- ditati obsisterent, proeliis et incursionibus concurrere. Integrum grex camelorum potuit valere una fetura foeminarum.

Anno DCCC AD, Arabes primum educati sunt. Subcaventes sunt.” Arabici equi eandem faciem rotundam habent quam in arte Graeca et Romana ostendunt, quasi educati per annos fere duo millia.
Primus Bedouins equos suos pavit et probavit. Ad durandum eos, in ardore pro d . currere cogebantur

mensesque superstites lacte solo pilis contusis gaudet. Equos non praetereuntes experimentum frequenter decessit. Sollicitus curatus est equas et caballos, qui intra tentoria cum hominibus in gravibus arenis deportabantur.
Mongol equos Equi nobiles in Oriente Medio oriuntur. Omnes generosi currentes ex una e tribus tauris Arabis in Angliam importatis orti sunt: ​​1) Turk Byerly (1680-1696), exercitus Turcicus in Bello Budae in Hungaria anno 1689 sumtus et in bellis Hiberniae adhibitus: 2) Aude Arabicus (1700-30), Anazah equus tantum purus Arabicus, in Aleppo, Syria pro trecentis principibus aureis et e Syria emptus et ad Britanniam anno 1706 perductus est; and 3) Godolphin Barb (1724-54), natus in Yem fr, et datus Ludovico XV regi Franciae antequam Godolphino comiti venditus esset.
Singuli centum millia nobilium equorum mundi descendunt ex 28 equis in Britanniam et Hiberniam circa 300 annos portati – tres masculi supra memorati et 25 equae, quarum circiter 95% sunt Darley maiorum Arabicorum. Reliquae 5% efficiunt ex Byerly Tur et Godolphino Barb. Mater Tregonwell potentissima est inter 25 paternas feminas. Ipsa est circiter 14% omnium linearum maternarum. Per idem tempus equi circiter LXXX ex Aegypto et Arabia advecti sunt, sed 50 acies equitum horum extincta est.

Eclipsis (1764-89) celebris fuit equi equi Britannici, qui 18 curricula sine verberibus vicit vel impulit. Ille antecessorem 80 centesimis generosorum hodierni esse aestimatur. Is pronepos Darley Arabicus est.
Generes nobiles tam efficaciter educati sunt ut eorum patientia, pulmo capacitas et robur musculus in suo vertice essent. Ex annis 1920, victores curriculorum equitum maximus UK manserunt mutatus est. Fracturae, tendinis iniuriae, et haemorrhagia pulmonis omnia ob inbreturam creverunt.

National Geographic, The New York Times, The Washington Post, The Los Angeles Times, The Times of London, Smithsonian magazine, The New Yorker, Reuters, AP, AFP, Wikipedia, BBC, Comptom’s Encyclopedia, Planet Guides, Silk Road Foundation, Les Découvreurs by Daniel Boorstin; Historia Populi Arabum by Albert Hourani (Faber and Faber, 1991); Islam, Historia brevis Karen Armstrong (Modern Libraries, p.