Mongolica equitum genus
Equi ante annos machinis et machinis regnaverunt. Adhibebantur vecturae, pugnae et agriculturae, sedebantur et ad iumenta adhibebantur. Earum dependentes erant sicut oleum hodie in integris oeconomiis. Equam marem refert ad emissarium. Pater vel equus dicitur, si est pater equorum pullorum. In spadonibus sunt mares qui venerem amiserunt. Equa femina est equus. Domina censetur, si mater est. Pulli, fillie et caballi nominantur equis iuvenibus (mares). Anni infantes sunt qui ad unius aetatem pervenerunt. Grex equorum collectio.
E terra ad arescet, magnitudo equi mensuratur in “manibus” (puncto inter dorsum et collum). Manus una 4 pollices longa est.
Equi in tria genera dividuntur: gravis, levis, mannis. Equorum genera sunt circiter CCL. Falabellae Argentinae equi minimi sunt (12 ad 40 pollices et minus quam 150 pondo pendunt).
Equi in historia
Equi antiqui orti sunt ab equis leporis mediocri aurora nominati eohippus qui globum 65 miliones abhinc annos in prairiis Magnorum Campi Americae septentrionalis vagabatur. Primi equi, qui rhinos non affines sunt, longiora cruribus elaboraverunt, ut predonum instar ingentes canes et tigrides machaera dentatae evaderent; 2) Bacteria et protozoa in stomachis uti poterant, adiuvando ut herbam digestam sine complexu stomachi ruminantium excolerent; et 3) pollicem centralem elongatum evolvit cum ungulam densatam ungulam fiebat.
Equi evolvuntur in varias formas et magnitudines, sicut acceperunt maiores et maiores. Fretum Beringianum transierunt et per Asiam, Europam et Africam traiecerunt, exceptis Australia et Antarctica. 25 000 abhinc annos, homo antiquus eas persequitur et earum depictas pictus est. Maiores equi domestici esse creduntur.
Equi mortui sunt in America, maxime verisimile e overhunting in Civitatibus Foederatis Americae. Pecora et orygem ea moverunt et exstincta sunt donec Hispani eos anno 1519 rettuli. Paucis exceptis armentis in Media Asia, equi feri paene evanuerunt.
Equus Przewalski ultimus est vere ferus in planeta. Mongolia pauca adhuc habet. Medio saeculo XIX, equus tarpanus Europae et Asiae septentrionalis extinctus est. In America Septentrionali “equi feri” ex equis domesticis descendunt qui in feras dimissi sunt.
Przewalski equus
consobrinus equi primi equi Przewalski, etiam cognomento Asiatici equi ferox vel takhi, solus verus equus ferox in mundo est, et ultima species equi feri in mundo. Quamquam nonnulli in Mongolia restituti sunt, paene totum in zoos reperitur. Emporium historiae naturalis, Iulii 2002] Przewalski equi parvuli et suboles, cum mularum speciebus. Artissimum cognatum equi domestici est vivum, 2.2-2.6 metra in longitudine cum cauda 80-110 centimetra longa et 200-300 chiliogrammata appendens. Pedes fuscos inferiores habent, et ferrugineos colore tan- fusco. Solae sunt familiae equinae familiae, quae foecundam sobolem cum equis domesticis transiens generare possit, quamvis chromosomatum alium numerum habeat.
Equi Przewalski nominantur ab exploratore Russico-Polonico qui nonnullas pellium animalis in Russia saeculo XIX transportavit. 1839 in Smolensk natus est. Late visitavit Russian longe Orientem, Mongoliam, Sinas occidentales, Tibet et Asiam Mediam. Unus ex primis Occidentalibus Dalai Lama videre et pro agente magno Ludus in Rutenis laboravit. Eius equus, Przewalski, nomen habet. 1888 in qua nunc Kyrgyzstania mortuus est.
Equi Przewalski ab equis domesticis distincti sunt et distinguuntur ut species separatae. Aliquot notas cum equis praehistoricis maioribus quam domesticis communicant. iubae breves et anas habent, cum collo brevi, dorso brevi, crura nervosa, basi caudam tenuem. Aestate, ferus crura explicant verbera. Equites Przewalski iter fecerunt per Mongoliam, Sinas septentrionales, Kyrgyzstanum, et vestigia et deserta Uzbekistania. Murales pingebant, sed domesticos nimis feroces uidebantur et ad escam tantum quaerebantur.